Obecna niemoc szyciowa była (niech to właśnie będzie już czas przeszły) tego drugiego rodzaju. Trzymała prawie miesiąc :(.
Miałam pomysł na komplet stołowy (bieżnik + podkładki), nowy wzór - szycie po łuku (czego jeszcze nie robiłam, no może kiedyś parę bloczków NYB), przemyślane pikowanki i wieeelki zapał.
I dopadła mnie niemoc!
Zaparłam się: szyłam, prułam, szyłam, prułam, szyłam, prułam i .... itd. Miałam wrażenie, że pruję więcej niż szyję ;).
Podsumowując w życiu tyle się nie naprułam, bo albo się pomyliłam, albo poszło krzywo, albo pikowanki nie wychodziły tak, jak należy. Pruciowa rozpusta :D (teraz już śmieję się, ale wówczas...).
Uszyłam, skończyłam, ale nie tak miało być.
Rezygnowałam stopniowo z planów, obniżałam poziom trudności, bo zwyczajnie miałam czasem problem z uszyciem czegoś w linii prostej. Momentami całkowicie wątpiłam w swoje jakiekolwiek umiejętności.
Oto efekt
Plan był taki, aby można było stosować zestaw dwustronnie.
Pamiątkowa metryczka
Pikowanki
Jeśli nie konfrontuję planów z efektem, to jestem zadowolona, że w tej niemocy w ogóle coś mi wyszło.
O tym, jak miało być, nie powiem, bo może jeszcze kiedyś jeszcze do tego wrócę :).
Niech Wam nitki nie plączą się nigdy, a pikusie pikują prześlicznie!
